Agnes Avermaete:
We hebben allemaal een passie. Keramiek en porselein zijn de mijne!
Het zijn prachtig materialen. De transparantie en de lichtheid van porselein zijn uitermate fascinerend.


Techniek:
Het uitproberen en leren beheersen van verschillende technieken is waar het voor Agnes Avermaete om draait.
Onderweg is er het onvoorspelbare maar ook de verwondering!


Onderwerp:
Agnes Avermaete creëert een bloemenweide van keramiek. Verschillende bloemsoorten bloeien hier in een rijke variëteit aan kleuren. Sierlijk gekrulde stengels of gedetailleerde bladeren versterken de diversiteit van deze artistieke bloemenpracht.

Burkina Faso:
Tijdens een verblijf van drie jaar in Burkina Faso (West-Afrika) heeft Ann Geirnaerdt voltijds de gelegenheid gehad om te experimenteren met de verloren wastechniek en het gieten van deze creaties in brons. Deze unieke ervaring bepaalde haar stijl van werken.

Thema's:
Ann Geirnaerdt behandelt via haar werken de thema's van de mens die voortdurend "zoekt", die behoefte heeft aan verbondenheid, geborgenheid, maar tegelijk zijn eigen kracht wenst te behouden.

Materiaal:
Wat haar werk bijzonder maakt, is de inspiratie die zij haalt uit natuurlijke materialen zoals schors, takken, planten, door hun vorm, beweging en structuur. Deze materialen laten een stempel achter die zij dankbaar opneemt en vorm geeft.

Anne Hallet :
Ze legt uit dat haar scherpste bewustzijn, haar meest subtiele waarnemingen door haar handen komen. "Ik ben nooit geconcentreerder, dan wanneer mijn vingertoppen aan het werk zijn".


Onderwerpen en visie :
Anne Hallet vertelt: "Dus beeldhouw ik, en voor mij is dat een echte reis. Klei is een edel, sensueel materiaal waarmee ik vertel over de duizend-en-één manieren om een lichaam, een sekse, een verlangen te ervaren. Op deze reis gaan mijn handen me voor, ze omzeilen het geroezemoes van mijn geest om vorm te geven aan wat ik vaak alleen met vertraging zal horen."

Anouk Ganzevoort:
Ze startte haar carrière zoals haar moeder als podiumartieste: actrice, singer songwriter, muzikante, tot ze te kampen kreeg met een levenslang heftig stemprobleem.
Tijd om een ander artistiek univers te bespelen: beeldhouwen zoals haar vader werd haar nieuwe roeping en nieuwe stem.


Techniek:
Anouk Ganzevoort boetseert de beelden in was, en daarna in brons gegoten volgens de emblematische verloren-wastechniek uit Burkina Faso.


Techniek:
De inspratiebron van Anouk Ganzevoort is steeds de dans geweest. Expressie zonder woorden. Bewegende bewogenheid in een verstilde wereld vol van muziek. Motions and emotions. Spelen met de zwaartekracht ook. Gewichtig onevenwicht.

B. Jane Cowie :
She's from South-Australia, and her career in design of and making glass installations has taken her on journeys around the world.
Most recently she has been contributing to the built environment of Singapore for over 10 years, installing art glass in numerous open air public situations.

Process :
B. Jane Cowie is designing, making and installing artworks and large-scale glass installations which are purpose built for private and commercial spaces
It means she now had to work with larger teams of project managers, makers and installers situated in Singapore.
Exhibitions :
More recently B. Jane Cowie has returned to a more personal exhibition practice through a series of Research Methodology Workshops and exhibitions in Mittagong, Perth and Canberra – and now ‘The Enchanted Garden’, the first in Belgium and Europe.

Captain Bebop & B-Art:
Raf Roefflaer (Captain Bebop) is al langer actief in de grafische- en installatiekunst met exposities in o.a. Marmara, Helsinki, Antwerpen, Knokke en Londen. Bart Vanderschot (B-Art) komt uit een familie van glazeniers en zet hiermee zijn eerste stappen in de glaskunst.
De samenwerking tussen beide techneuten leidde tot dit ludieke glasraam waarop twee katjes vanop de rand toekijken naar wat zich onder het zicht in het water afspeelt. De sobere, strakke kader staat in sterk contrast met het kleurrijke glasraam. Een speelse symbiose tussen kleur en vorm.

Cis Van Peer:
Hij maakt sculpturen en tuinbeelden in marmer, arduin, serpentijn, albast, onyx, speksteen en hout. In zijn semi-abstracte vormentaal creëert hij een intuïtief spel van vloeiende lijnen, welvingen en curves die het beeld tot leven brengen en resulteren in wisselende verschijningsvormen. Zijn werk prikkelt de verbeelding en daagt de toeschouwer spontaan uit om te reflecteren.

Le verre est une matière complexe qui demande beaucoup de précision au niveau des températures de travail et des paliers de refroidissement. La technique que jÂ’utilise actuellement est le coulage du verre dans le sable (sand casting ) Il existe plusieurs sortes de sable que lÂ’on utilise en fonction de lÂ’effet recherché : du sable qui colle au verre ou non, du sable à grain fin ou gros, Â… On mélange au sable un produit (par exemple de la bentonite) qui permet de conserver un peu dÂ’humidité dans le sable. Quelles sont les étapes pour produire une pièce ? • Modeler dans le sable la forme que lÂ’on souhaite obtenir • Éventuellement ajouter de la poudre de verre coloré si lÂ’on souhaite donner un effet coloré à la pièce • Prendre le verre en fusion (1200°) dans le « four de fusion » avec une boule (on tourne la boule dans le verre en fusion) ou avec une cuillère (une grosse cuillère qui contient de 10 à 20 kilos de verre) • On verse le verre en fusion dans la forme en sable • Les 2 points précédents peuvent être répétés plusieurs fois jusquÂ’à ce que la forme en sable soit comblée • On laisse un peu refroidir le verre jusquÂ’à ce quÂ’il soit dans un état entre liquide et solide • On retire la pièce de verre de la forme en sable pour la mettre dans un four de recuisson (où le verre sera refroidi par paliers selon des règles bien précises) ; pour vous donner un ordre de grandeur, il faut 48 heures pour refroidir correctement une pièce de 3 cm dÂ’épaisseur. Si les paliers de refroidissement ne sont pas respectés, la pièce cassera inévitablement. Le travail du verre est un travail dÂ’équipe : il y a beaucoup de choses à faire en très peu de temps.

Danny Beinsberger:
Als master of art werkt hij reeds meer dan 40 jaar met glas.
Vandaag creert hij voornamelijk ovengevormde glasfusing kunstwerken. Ze zijn meestal kombinaties van helder kristalglas en kleuren.

Zijn werken:
Het werk van Danny Beinsberger nodigt het licht uit om ons voortdurend te verwonderen. Het neemt ons mee in een boeiend spel dat nooit gaat vervelen.
Niet enkel in openlucht zijn deze glasobjecten een eyecatcher, ook in het interieur zijn ze dat. Aan een raam, in een nis of op een meubel met een goede verlichting zijn ze dé meerwaarde.
Ieder stuk van deze kunstenaar is een uniek en origineel kunstwerk.

Dawaa Huizinga-Molom:
Oorspronkelijk komt ze uit Mongolie, maar woont en werkt nu Nederland.
Ze tekent en maakt keramieken en bronzen beelden.
Hierbij laat ze zich vooral inspireren door de natuur, spiritualiteit, dieren en vaak vrouwen. In haar werken komen vooral vrouwen, tot uitdrukking die tot de verbeelding spreken.


Ode aan de vrouwen:
Met dit project verbeeldt ze de innerlijke schoonheid van vrouwen en hun door de natuur geschonken prachtige vormen.
Ze vindt dat vrouwen de moeders zijn van alle mensen in onze moderne maatschappij.

Diane De Bruyn:
Ze kreeg als migrant in Brazilië vaak de vraag of ze saudade kende. Geen tijd om België te missen, zei ze, te veel te ontdekken. Hemel en aarde, mensen gekleurd door de zon, vreemde boeken, talen die zingen.
Na vier jaar keerde ze terug naar België met dochters, made in Brasil. De saudade bleek dit keer wel als verstekeling meegereisd.
In Brazilië werkte ze in een medisch-technisch opleidingscentrum. In België gaf ze les in het volwassenenonderwijs. Ze stopte daarmee om te schrijven.
Source: https://www.debezigebij.nl/auteur/diane-de-bruyn

Video: https://www.youtube.com/embed/h6w2VAttFOk

Gunther De Leeuw:
Hij is een gepassioneerd kunstenaar die hout tot leven wekt.
Al van jongs af aan voelde hij een diepe verbondenheid met de natuur en die liefde voor hout zette hij om tot een artistieke roeping.
Met een diep respect voor de natuur geeft hij bomen een tweede leven. Zijn sculpturen zijn meer dan kunst: of het nu gaat om intieme kunstwerken of grotere buitenbeelden ze stralen vakmanschap, warmte en tijdloze schoonheid uit.


Onderwerpen:
Gunther De Leeuw's sculpturen ademen emotie, vertellen verhalen en nodigen uit tot aanraking en beleving.
Wat zijn sculpturen uniek maakt, is de ziel die hij in elk stuk hout blootlegt. Elk kunstwerk vertelt een verhaal en hij laat die spreken. Zijn ‘emo-sculpturen’ raken zonder te kwetsen en belichten thema’s als verbinding, balans en dualiteit. Hij speelt met contrasten: man/vrouw, licht/donker, ruw/zacht. De combinaties van hout met natuursteen en metaal zorgen voor een bijzondere spanning.

Han Lammers:
Wat kan deze wiskunde ons nog meer bieden dan alleen stellingen, getallen en vergelijkingen?
Met zijn rationele ontwerpen maakt hij een vertaalslag van wiskundige vergelijkingen naar tastbare driedimensionale beelden, veelal uitgevoerd in zink.

Onderwerpen:
Het geometrisch, abstract werk van Han Lammers wordt gekenmerkt door concrete en zuivere vormen. In die zin voelt hij zich verwant aan het minimalisme en constructivisme.

Materialen en technieken:
Omdat geometrische vormen de basis vormen van het werk van Han Lammers, ontstaan er sculpturen waarbij iedere vorm van toeval en dus verrassing op voorhand uitgesloten zijn.
Zijn werk valt uiteen in massieve, gesloten vormen met een statisch karakter en meer open en vloeiende vormen met een dynamisch (en soms lyrisch) karakter.
De gebruikte materiaalsoort, gepatineerd zink, geeft het beeld een industriële maar toch verfijnde uitstraling, waarbij de grijzige tinten en subtiele texturen de vormen extra diepte en karakter geven.

Materiaal & techniek:
Henny Korten: "Mijn sculpturen bestaan uit oud ijzer en metalen onderdelen. De kleurschakering van geroest ijzer geeft een beeld van vergankelijkheid, maar ook van kracht.
Deze twee elementen komen steeds terug in mijn werk en zorgen voor nieuwe inspiratie."

De levensgrote keramieken van Hermien Buytendijk lijken wel op circusartiesten die zich afvragen waarom de toeschouwers naar hen kijken, of ze hun akt opnieuw moeten uitvoeren en of ze hen iets kunnen aanbieden. Allen hebben ze die typische Hermien aardekleuren met gouden decoraties gemeen. Door het gebruikte kleurenpalet komen de vele details beter tot uiting.

Hermien Buytendijk:
De sculpturen worden vaak naar een vluchtige schets gemaakt maar veranderen tijdens het opbouwen. Ook kan het zijn dat ze naar een woord of binnengevallen titel gemodelleerd worden. Andersom ontstaat de naamgeving vaak als een spel van vraag en antwoord met het beeld dat opgebouwd wordt. Zo zijn er vele gekke woord-combinaties ontstaan en zijn de beelden altijd weer anders en uniek.

De beelden worden hol opgebouwd met repen klei (steengoed of porselein) die in elkaar gekneed worden en in- en uitgedeukt worden. Vaak ben ik met meerdere sculpturen in verschillende stadia van wording gelijktijdig bezig. Ze worden eerst met kleurenslibs geverfd en ingekrast en op 900 graden in de oven gebakken. Vervolgens worden ze met kleurstoffen van metaal-poeders ingewreven en geglazuurd en op minimaal 1200 graden gestookt. Vaak volgt dan nog een brand op 800 graden voor het opbranden van wat goud.

Hermien Buytendijk voor Galerie 'T':
Hermien relativeert het leven op kunstzinnige wijze tot keramische sculpturen die zich oplichtvoetige wijze tussen droom en werkelijkheid begeven.

Haar beelden doen vaak iets wat niet helemaal kan, ze lijken net aan de werkelijkheid te ontsnappen maar geven juist daardoor een scherpe indruk van de realiteit. Met humor en dubbele bodems creeert ze wezens die eenieder met een glimlach zal herkennen. Mens en dierfiguren vervloeien met muziekinstrumenten en voorwerpen tot originele unica's en elk object krijgt een eigen naam.

De onderwerpen zijn ontstaan uit een fantasie die uit het leven gegrepen is, allemaal verschillend en verrassend.
De beelden staan veelal op sokkels van hout of steen die bijpassend zijn gedecoreerd.
Het werk heeft de kleuren van de aarde met hier en daar een vleugje goud en met grafische elementen.

Ioannis Konsolakis:
Il dit : 'Sinds ik heel jong was, heb ik altijd geprobeerd om te creëren, met potlood het tekenen van lichamen, dieren, structuren en gebouwen'
'Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in en nieuwsgierig naar kunstwerken waarvan ik vond dat ik ze moest ervaren.'
'Na alles gedurende vele, lange jaren in de ijskast te hebben gezet, is het nu tijd om opnieuw te creeren'.

Artistieke visie:
Ioannis Konsolakis wil het concept van geometrische structuren gebruiken om de gevoelens van bezoekers vast te leggen. Wat een plezier voor hem.

Een sculpturale quadrilogie:
Ioannis Konsolakis heeft met 'Le Cerf', 'Iratus taurus', 'L'Insouciante' en 'La Chute de Lucifer' een sculpturale quadrilogie gecreëerd.
Elk van deze vier sculpturen belichaamt een bepaald gevoel op een bepaald moment in zijn leven. Ze zijn doordrongen van een positiviteit die moeilijk vol te houden is.
Deze sculpturen zijn als totems voor hem, symbolen van geleidelijke genezing. Het doel van deze vier sculpturen is om genezing te bereiken, om een drempel over te gaan.
Deze sculpturen zullen bezoekers ertoe aanzetten zich af te vragen 'waarom'.

Het werk van Isabelle Wallemacq kan worden samengevat in het gedicht ‘Éclosion (Uitbroeden)’ van Bernadette Gérard-Vroman, dat geïnspireerd werd door het werk ‘Éclosion (Uitbroeden)’ van Isabelle Wallemacq.

Het werk nodigt zichzelf uit
Naar het Eden van mijn dromen
Dat ik sinds mijn geboorte gecultiveerd heb
In een azuriet nest.
Stevig
sta ik
met mijn kruispoten.
De kosmos weerkaatst naar mij
De zucht van een komeet
Trillingen van Stephen Sicard.
Ik verwelkom het licht
dat geboorte geeft
Vanuit de uitstraling van de chakra's.
De zaden zijn ontkiemd,
De kleuren exploderen,
Versmelting van ziel en glas,
Creativiteit is vruchtbaar,
Vrucht van een liefde:
Een bloem bloeit
In deze Betoverende Tuin.
(Letterlijke vertaling)

Tone Aanderaa:
Jan Verschueren vind stukjes metaal, overblijfsels en resten van voorwerpen, rommel en mooi schroot en worden aan elkaar gelast, soms schijnbaar lukraak of slordig, soms zorgvuldig gepland .
Een nieuwe wereld ontwikkelt zich, nieuwe machines ontstaan, en vervolgens bewoond.

Het resultaat is fantastisch, speels, vol humor, en dan is er dat bijna onbeschrijfelijke gevoel, een droefheid, een melancholie, maar zeker menselijk.

Dat alles maakt het tot Poëzie.
En, zoals bij de meeste poëtische kunstenaars, zijn titels belangrijk.

Jan Verschueren speelt met de zintuigen, en hij speelt met woorden op een alleraardigste manier!

Jean-Luc Absil creëert zijn beelden in klei en was en de afgietsels in brons en hars.

Jean-Luc Absil heeft oog voor detail, hij is voortdurend op zoek naar de elegantie, de emotie die het vrouwelijk lichaam opwekt door haar terughoudendheid of door haar provocatie.
De natuurlijke sensualiteit van de vrouw die hij voorstelt, zet de toeschouwer aan tot een serene blik ten aanzien van de naaktheid.

Door zijn onderwerp uit te vergroten, zelfs te vergoddelijken, raakt hij het Heilige Vrouwelijke.
Jean-Luc Absil tracht het totaalbeeld van de Vrouwelijke Godin te vereeuwigen.

Visie:
Lebuïn D'Haese communiceert via zijn werk met het publiek, dat op die manier inzicht krijgt in zijn denkwereld. Want kunstenaarschap is voor hem niet vrijblijvend. l'Art pour l'art, kunst omwille van de kunst, is aan hem niet besteed. Hij is een geëngageerd kunstenaar met slechts één enkel onderwerp: de mens (Gui Kestens)

Luc Clerinx:
Licht ironisch kijkt Lebuïn DÂ’Haese naar 'la comédie humaine', bewogen kijkt hij naar 'de mensheid en haar weedom'. Wàt hij ziet en hoé hij dat ziet komt tot leven in zijn beelden.
Hij blijft beeldend denken, beeldend handelen. Een sobere vormgeving, het weglaten van overtollige accidentalia, het strakke betomen van eigen gevoelsopwellingen zorgen ervoor dat de dramatische bewogenheid in die beelden nooit uit zijn bedding stroomt.

Frank De Vos:
Opvallend zijn De reikende armen van Lebuïn DÂ’Haese die terug komen in veel van zijn figuren; verlangende armen die als ankers worden geworpen naar de weidse buitenwacht.

Lieuwke Loth:
Voor haar zijn beelden echt tastbaar, ze krijgen een eigen ziel en persoonlijkheid.
Zij vindt het bijzonder een vak uit te oefenen dat vele eeuwen geleden ook al bestond. Bij het ambacht bronsgieten zijn aarde, lucht, vuur en water onmisbare elementen. Ook in haar driedimensionele en tweedimensionele werk spelen deze elementen een belangrijke rol.

De bronzen vrouwen (?) beelden van Loes Knoben tonen expressie, beweging en spanning.

Altijd is Loes Knoben op zoek naar hout, takken en schors, verweerd door weer en wind. Hierin zoekt ze naar kracht, ritme en evenwicht. Van hieruit vertrekkend start een ontdekkingstocht naar nieuwe beelden.
De gebruikte natuurlijke materialen laten sporen na in haar beelden. De houten twijgjes worden armen en benen.

De kunst van Loes Knoben weerspiegelt haar kijk op het leven, haar talent om mensen te observeren, hun gevoelens te doorgronden en deze te vertalen in prachtige sprekende bronzen.

During - and after a career as a graphic designer and product developer, Marc Hadermann devoted himself tot the visual arts. The last decade, he mainly worked as a glass artist.
He is inspired by nature and images in the world around him. Wandering around, he collects images, looking like an astonished child with strange perceptions.
Fascinated by 'light' and 'transparancy' he is giving the spectator an opportunity to observe the world through his eyes.
His art, paintings or glass installations, are always pure, without rules, honest, straight and with no compromises.


In deze tuinen van 'fabelachtige wezens' laat Marc Hadermann zijn glassculpturen zien alsof ze hier natuurlijk zijn ontstaan. Het zal er altijd 'lente' blijven.

Marie Thys:
Ze beheerst de techniek, de materie, de vormen en hun harmonie. Ze beeldhouwt impressies. De natuur is haar geliefkoosde werkterrein en de observatie ervan is haar grootste tijdbesteding.
Het resulteert in hoogst originele werken met een zeer eigen stijl.
Alles wat haar beroert bij het observeren, wat haar aangrijpt, neemt ze helemaal in haar op, en drukt ze in haar kunstwerken uit.

Mariek Vanbuel:
De voorstelling van "de mens" staat in de beelden van haar steeds centraal.

Techniek:
De beelden van Mariek Vanbuel zijn opgebouwd uit gips en krijgen soms extra toevoegingen uit een ander materiaal.
Het zittend figuurtje heeft een roestig blikken kroontje op het hoofd. Het staande figuurtje draagt plastic laarsjes.

Onderwerp:
Geliefde vrienden en familieleden van Mariek Vanbuel, maar ook toevallige passanten vormen een onuitputtelijke inspiratiebron. Het is niet de bedoeling om een zo gelijkend mogelijk portret of een perfecte weergave van hen te maken.
In al haar werken zit door het kleur- en materiaalgebruik ook een bijzondere sfeer van melancholie... herinneringen. Maar tegelijkertijd roepen ze bij de toeschouwer op om er zijn eigen verhaal bij te vertellen.

Marije Gies:
Ik heb altijd graag met kleuren en met glas gewerkt, omdat de interactie met licht een hele nieuwe dimensie toevoegt, die constant verandert en de mooiste sferen creëert.


Werken:
Marije Gies gebruikt verschillende technieken, zoals glas in lood, tiffany, glasfusing, slumping en casting.
Naast haar kunstwerken werkt ze ook in opdracht, zoals glas-in-loodramen ontwerpen, restauratie, glaskunst en workshops.

Marja Steinmetz:
Marja Steinmetz is opgeleid als fotografe in Den Haag. Daarna volgde ze de lerarenopleiding in Textiele Werkvormen in Utrecht. Eigenlijk heeft het er altijd al ingezeten dat zij een kunstenaar was en is.
Als beeldend kunstenaar werkte ze lang met hout, maar is nu al jaren gefascineerd door glas en bereikt ze een hoogtepunt met haar kleurrijke en fantasierijke glaskunst.

Glas?
Marja Steinmetz: "Glas heeft van zichzelf een enorme levenslust". De vele expressiemogelijkheden en de verschillende technieken die glas de kunstenaar aanbiedt, zijn voor haar een constante uitdaging. Door die uitdaging te combineren met haar gedrevenheid en passie ontstaat haar kunst.
Zij combineert glasgieten in zand, gips of in vormen om speelse kunstwerken te creeren.
Het glasbeeld wordt afgewerkt door middel van zandstralen, slijpen, schuren en polijsten om de gewenste doorschijnbaarheid te verkrijgen.

Licht:
Maar glas heeft licht nodig, dus werkt Marja Steinmetz ook samen met haar echtgenoot om recuperatie kristallen siervoorwerpen met kleurrijke glazen lampekappen en lichtornamenten met LEDs te voorzien. Het worden lichtgevende, kleurrijke maar energiezuinige lichtjuwelen.

Marja Thijssen:
Als 16 jarige kwam ik voor het eerst in contact met klei tijdens een excursie bij de nonnen in Helmond. Zij hadden daar een pottenbakkersatelier. Ik maakte er mijn eerste duimpotje en mocht ook de kleur van het glazuur kiezen. Trots op mijn bakje haalde ik het na enkele weken op en ik heb het altijd als een kostbaar kleinood bewaard.
Klik voor het lezen van het 2025 februari nummer in 'Klei' over Marja Thijssen.

Bruine Beesten:
Deze 'dieren' van Marja Thijssens hebben menselijke kenmerken. Sommigen vormen samen een zangkoortje en andere hebben vreemde staarten en gekke koppen. Ze hebben een humoristisch tintje, ze willen je het liefst een glimlach ontlokken. Mijn fantasie wijst me de weg. Het subtiel aangebrachte rode glazuur versterkt de eenvoud.

Papierklei:
Sinds 2005 is Marja Thijssen zich gaan specialiseren in het werken met papierklei.
Het wordt gemaakt door gewone klei te vermengen met papiervezels. Het is veel sterker en er er kan met dunnere lagen gewerkt worden, waardoor het creeren van grote en lichte beelden mogelijk is.

Mieke de Waal:
Haar buitenbeelden zijn gemaakt van robuust staal. Maar door hun vorm en opensnijding kunt u ze tekeningen in staal noemen. Zij ziet het als een uitdaging om dit harde en stoere materiaal een open, zachte, vriendelijke uitstraling te geven.
Haar beelden nodigen uit tot fantaseren en dromen.

Techniek:
Mieke de Waal vertelt: "Een reeks van schetsen resulteert bij mij in een sober maar krachtig ontwerp. Met een venijnige waterstraal worden de vormen uit de staalplaat gesneden. Door openwerking krijgt het harde, ongenaakbare, mannelijke staal een frivoler, vriendelijker, vrouwelijker gezicht. En zodra de zon schijnt, ontstaat een wisselend licht- en schaduwspel."

Materialen:
Meestal kiest Mieke de Waal bij buitenbeelden voor het roestbruine Cortenstaal. De kleur doet het goed in een natuurlijke omgeving. De corrosie-laag maakt het staal onverwoestbaar en onderhoudsvrij. Soms gebruikt zij gegalvaniseerd staal als het beeld met licht laat spelen of licht moet vangen, bijvoorbeeld laag bij de grond of in een donkere omgeving.

Mieke Oldenburg,
uit het hoge noorden van Nederland, mag ook dit jaar niet op het appel ontbreken.

Haar lange, elegante vrouwenfiguren stralen een zekere arrogantie, een dominantie uit. Hier staan we.We blijven hier.
Maar toch blijven ze teder, vrouwelijk, zelfs fragiel.

Video: https://youtu.be/98iR9DVpeOk

Materiaal en techniek:
De beelden van Richard van den Koppel zijn van brons en bevatten tientallen Ginkgo biloba blaadjes. Ieder blaadje is uniek.
Hij verzamelt deze in de herfst, droogt deze en maakt van allen een gipsen mal. Het blaadje stookt hij uit en vult de maal met brons.
Iedere blaadje en daarna ook ieder beeld is uniek.

Rita Craeynest:
Ze vertelt: 'Wat begon als één van mijn hobby’s groeide het modelleren in klei uit tot een gedreven passie.
Ik begon omstreeks 1965 in terracotta. Sinds 1995 realiseerde ik mijn grotere werken aanvankelijk in polyester maar nam geleidelijk de overstap naar, zoals tegenwoordig, uitsluitend brons.'

Onderwerp:
In mijn leven en werk staat de mens centraal.
Kinderen zijn omwille van hun pure spontaniteit, onbevangenheid en levenslust mijn grootste inspiratiebron.
Ook mijn kleinkinderen en kinderen wilde ik natuurlijk ook graag naar model in brons vereeuwigen.

Techniek:
Mijn geesteskinderen zijn levensgroot en levensecht. Het liefst creëer ik mijn figuren zonder model. De armatuur die ik maak in betonijzer bepaalt wel de grootte en de houding, maar bij het modelleren is het pure fantasie en schepping.
Na het creëren en modelleren in klei volgen de arbeidsintensieve stappen via de verloren-was-methode. De hergeboorte in brons is telkens weer een boeiende bekroning.

De slak

Roland Menten maakt kunst met een humoristische noot die vaak in contradictie is of een onverwachte kijk geeft op onze gestresste en geperfectioneerde maatschappij. Hij bouwt een heel oeuvre op en rond slakken, kikkers, bladeren, paddestoelen, ... kortom de natuur. In zijn werk geeft hij de slakken een ereplaats.

Maar er is meer dan dat. In de bescheidenheid van de slak vindt Roland Menten de grootsheid van haar bestaan. Van 'ons' bestaan! Een hele reeks levenswijsheden spiegelt hij ons voor. Hij choqueert nooit, in tegendeel.Hij gebruikt de kracht van de glimlach. Hij suggereert heel subtiel.Hij beeldt niet domweg uit, hij vermomt het listig en varieert op tientallen wijzen. (J.Latinne)

Het mooie aan de werken van Roland Menten is dat ze met de natuur meegroeien.

Enerzijds door het gebruik van gepolijste en ruwe oppervlaktes worden de korstmossen toeschouwers en tegelijkertijd deelgenoten in het verhaal verteld door het kunstwerk.

Anderzijds door het afwisselend kleurgebruik veroveren de werken hun plaats in de natuur, die op haar buurt deze dominatie verzacht door het beeld in de plantengroei op te nemen.

De kunstwerken van Roland Menten voelen zich zowel thuis in een modern design als in een klassiek interieur, in een strakke Franse tuin als in het struikgewas, maar altijd ontlokken ze een glimlach :-)

Roos Mannaerts maakt klassieke beelden gebaseerd op ingebeelde verhalen, historische personnages, taferelen en figuren, maar ook geïnspireerd op het dagelijkse leven en thema's. Ze combineert deze met haar eigen fantasie en dat leidt tot onverwachte combinaties.

In de beelden van Roos Mannaerts worden sommige details 'vergeten', andere details worden in de verf gezet. Dit resulteert in beelden die de aandacht trekken naar de hoofdzaak, wat zij wilt vertellen.
Ze werkt zowel met klei als met brons, maar ook met de nieuwere kunststoffen zoals Neolith. Telkens creëert zij technisch hoogstaande werken.

Het is een plezier om haar en haar echtgenoot aan het werk te zien bij het voorbereiden en het opbouwen van een tentoonstelling. Dezelfde zorg en oog voor detail die zij heeft gebruikt om haar beelden te creëren komen nu tot uiting in de opzet en de inrichting van het beeldverhaal: alles heeft zijn plaats, elk beeld moet perfect in relatie staan met de andere beelden, het geheel oogt uitnodigend. Het professioneel opzetten van de tentoonstelling kadert het beeld.

Onderwerpen:
Sculpturen van hergebruikte materialen, die door zijn Afrikaanse roots geïnsprireed worden.
Zij tonen een humoristische kijk op ons dagelijks leven.
Veel van zijn werken komen tot hun recht zowel in de winter binnenshuis als in de tuin tijdens de zomer.


Techniek:
Combineert mechanische onderdelen om figuren op een komische wijze weer te geven.

Luc Schreiden (aangepast):
De originaliteit van de werken van Toni Kanwa Adikusumah ligt in de alliantie die de kunstenaar tot stand brengt tussen de primitieve kunst en de hedendaagse kunst, tussen de diepgang van het Oosten en de creatieve vrijheid van het Westen. De synthese die hij bereikt sublimeert deze dualiteiten.

Invloeden:
Toni Kanwa Adikusumah is geboren in Java, Indonesië. Hij bracht het eerste deel van zijn leven door in het hart van verschillende inheemse stammen waar cultuur en rituele kunsten nog vanzelfsprekend en noodzakelijk waren voor de mens. Zijn kennis van voorouderlijke technieken en zijn spirituele wortels zijn uitzonderlijk. Afgestudeerd aan het Bandung Instituut voor Technologie, was hij meer dan vijftien jaar een expert in tribale kunst voor Sotheby's en Christie's in Jakarta en Bali.

Recentelijk:
Sinds de jaren 2000 reist Toni Kanwa Adikusumah de wereld rond, waarbij hij vooral geraakt werd door de invloed van de Europese kunstscène. De kunstenaar presenteert in ‘De Betoverende TuinÂ’ een reeks houten sculpturen en bronzen realisaties die de stroom van vitale energie onthullen die het resultaat is van de dualiteit tussen het Oosten en het Westen.

Will Schropp:
Wanneer een idee, na soms vele schetsen, is uitgewerkt, zoek ik er het hout bij dat er perfect op aansluit. De schoonheid van de vorm en het materiaal is belangrijk. Niet alleen de kleur of de nervatuur spelen een rol, maar ook de gevoelswaarde. Het spreekt vanzelf, dat daarvoor niet alleen kennis van het hout belangrijk is, maar ik vind ook dat je moet weten hoe bomen in mythologie, sprookjes en literatuur voorkomen.

Will Schropp (Uit: Vormgevers in Hout, Tekstschrijver: Marije Verbeeck):

Een noest, barst of een onverwacht kleurverschil in het hout dwingt me mijn ontwerp te verschuiven om die afwijking een plaats te geven. Of ik moet mijn idee aanpassen en die afwijkingen een plaats geven in mijn beeld. Het is de spanning tussen mij en het hout. Ik wil alles wat erin zit met mijn idee vervlechten, alles moet zo zitten alsof het niet anders kan. Het komt niet vaak voor dat ik tijdens het werkproces merk dat het niet lukt, maar het is niet erg om af en toe te struikelen. Dat is een beetje 'memento mori' daardoor ben ik me er weer van bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat iets goed gaat.

Willem Serneels:
Hij is een autodidact beeldhouwer, die voornamelijk werkt in steen, marmer of albast. Zijn werk heeft meestal als oorsprong de menselijke vormen en gevoelens die soms gedistilleerd worden of tot in het abstracte worden doorgetrokken.
Het is een uitdaging om de mens en zijn emoties in een vorm uit te drukken, die zowel inhoudelijk als vormelijk een evenwichtig sculptuur tot stand laat komen.

Johan Van Cauwenberge (Bewogen Brons):
Het onderwerp van de beelden van Willy Peeters lijkt de eenvoud zelf: de menselijke figuur. Toch is het werk van Willy Peeters zelden zo eenvoudig als het lijkt. Zijn beeldentaal pendelt tussen onomwonden en omfloerst. Soms is de betekenis heel direct aan te voelen, soms houdt de kunstenaar het bewust vaag. Het enige houvast dat je dan als kijker hebt, zijn de lichaamstaal en mogelijk de titel van het werk.

Techniek::
Willy Peeters vertelt dat zijn bronsgieter het brons verhit tot boven de 'normale' 1.200 graden om er zeker van te zijn dat het metaal tot in de verste uiteinden, de kleinste vertakkingen vloeit. Op deze wijze krijgen zijn beelden een hogere maatnauwkeurigheid en detaillering. Soms lijken zijn beelden opgebouwd uit kantwerk.

Onderwerpen:

Yvette Freson:
Haar keramische totemringen verbeelden een zachte ontmoeting tussen mens, materie en natuur. Elk werk is opgebouwd uit handgevormde ringen, gebakken op 1220°C — een spel van eenvoud, spontaniteit en experiment.

De ringen balanceren tussen elegantie en vervreemding, als lichte sporen van een beweging, een gebaar. De zijdeachtige glazuren versmelten met de klei en vangen het licht, terwijl schaduw langs de vormen glijdt.

In een tuin zoeken de sculpturen hun plaats — als wachters, als ritmische tekens, die een verbinding aangaan met de omringende bomen, de planten en de lucht. Ze vangen de adem van de tuin en nodigen uit tot stil kijken, tot verdwalen in het spel van vorm en leegte.