Je ne vous entends pas,
Vous qui batifolez dans la lumière,
Le vent, les nuages.
Comment vous répondre alors ?
Je vous regarde
Le ciel est votre garde-fou.
J’étreins vos couleurs,
Passagères du vide.
Et ce n’est pas un rêve,
Évidemment.
Pas même une écriture musicale.
Je remonte le cours de vos pensées,
Éblouie pour si peu
Qui pourtant forme un tout.
Vertigineux !
Ik kan je niet horen,
Gij die dartelt in het licht,
De wind, de wolken.
Hoe kan ik u dan antwoorden?
Ik kijk naar u
De hemel is uw bescherming.
Ik omarm jullie kleuren,
Passagiers van leegte.
En het is geen droom,
vanzelfsprekend.
Zelfs geen muzikale compositie.
Ik volg uw gedachtegang,
Verblind door zo weinig
En toch vormen ze een geheel.
Duizelingwekkend!
(Letterlijke vertaling)
Hoogte 180 cm;
Materialen: gelast staal, groen flessenglas, gekleurd vlakglas;
Techniek: de groene blaadjes zijn versmolten
uit gemalen flessen in keramiekmoules.
Bloemen zijn versmolten uit vlakglas met de tackfuse-techniek (voldoende hoge temparatuur om te 'lijmen' maar niet om te smelten).