Het leven zegt me: je gaat ver weg.
Het is de adem die je draagt
Naar de inkerving van je dromen.
Waarom je tijd verspillen
Stil te staan?
Jouw last is de hemel,
Van het blauw naar de horizon.
Het ontvouwt als je voorbijgaat.
Waarom jezelf de schuld geven?
Achter je, je voetstappen.
Vooruit, de tuin en een oever.
De reis past zo goed bij je lichaam,
Dat de zoete waterkers op het pad
De drempel van je gedachten overschrijdt.
Wil je niets zeggen?
(Letterlijke vertaling)
Ed. 2 de 8; L10 x P8 x H40 cm; Socle de jardin pas inclus
Gedicht
Kabybe (Vertaling)
Het leven zegt me: je gaat ver weg.
Het is de adem die je draagt
Naar de inkerving van je dromen.
Waarom je tijd verspillen
Stil te staan?
Jouw last is de hemel,
Van het blauw naar de horizon.
Het ontvouwt als je voorbijgaat.
Waarom jezelf de schuld geven?
Achter je, je voetstappen.
Vooruit, de tuin en een oever.
De reis past zo goed bij je lichaam,
Dat de zoete waterkers op het pad
De drempel van je gedachten overschrijdt.
Wil je niets zeggen?
(Letterlijke vertaling)