Een ademend bos graaft mijn longen uit
we schudden de zaden los
de wind waait over een gedachte
ooit was de horizon een fluide droom
uit bloemen geronnen bloed
dorstig als een meanderend blad
Een ademend bos graaft mijn longen uit
we schudden de zaden los
de wind waait over een gedachte
ooit was de horizon een fluide droom
uit bloemen geronnen bloed
dorstig als een meanderend blad